Month: September 2006

Neen!

Niets te vroeg.

Deze ochtend op mijn nuchtere maag dit artikel gelezen in DSO:

Vlaamse jeugd is racistisch en intolerant

Het is altijd een beetje schrikken van zo’n titel, maar ik heb dan de neiging om al gauw te gaan nuanceren en een paar vragen te stellen. Zo veralgemenend, over hoeveel ondervraagden gaat het eigenlijk?, denk ik dan. Blijkt: 10.000 jongeren van 16 en 17 jaar. Dat is al een behoorlijk grote groep, in termen van betrouwbaarheid. Maar werd dat onderzoek een beetje wetenschappelijk gevoerd?, is de volgende vraag. Ook dat bleek de pil niet te kunnen verzachten: het werd gefinancierd door het Fonds voor Wetenschappelijk Onderzoek-Vlaanderen, de Canadian Research Council en de onderzoeksfondsen van de KU Leuven en McGill University. En de onderzoekers zijn politicologen van de KU Leuven.

Bon. Goed. Het is dus een betrouwbaar onderzoek. Maar overdrijft die titel de resultaten niet een beetje? Geenszins, zo blijkt. Ik citeer een paar cijfers uit het artikel.

Als we de jongeren vragen een schatting te maken, dan denken ze dat 35 procent van de totale bevolking van België afkomstig is uit het buitenland. Dat is twee à drie keer meer dan het reële percentage, en het wijst erop dat ook jongeren het idee hebben dat we ‘overspoeld’ worden door de komst van migranten.

Bij meisjes ligt dat percentage zelfs op 39 procent en jongeren uit het beroepsonderwijs schatten het percentage “vreemdelingen op 43%.
De kracht van de perceptie.

Er is zelfs een duidelijke meerderheid voor de stelling dat immigranten een bedreiging vormen voor onze levenswijze, of dat ze het in de toekomst moeilijker zullen maken om werk te vinden.

In Vlaanderen zegt ruim veertig procent van de jongeren géén vertrouwen te hebben in andere [etnische] groepen.

Als we ze vragen of ze ooit een relatie zouden kunnen hebben met een zwarte, een immigrant of een moslim, dan antwoordt telkens meer dan 75 procent dat ze zich dat moeilijk kunnen inbeelden.

Vlaamse jongeren blijken onverdraagzamer dan Waalse en laten de vergelijkingsgroep van Canadese jongeren nog verder achter zich.

0110 komt niet te vroeg.

Van een ander

Kanker.

Zie, en pas hebt ge uw eindeloos medelijden uitgesproken met dat mislukte product, dat de mens is \”¦ met dat beetje schimmel dat de mens is \”¦ met dat beetje kanker, lichamelijke en geestelijke kanker, dat de mens is \”¦ pas hebt ge daarover uw eindeloos medelijden uitgesproken , al denkend: het nadert precies naar het einde van ons boek en we moeten zien dat we ook wat medelijden ten toon spreiden \”¦ pas hebt ge er aan gedacht om uw eindeloos medelijden ten toon te spreiden, of ge wandelt met uw vader naar de stad der 2 fabrieken toe, en hij zegt: maar hebt ge daar reeds op gelet, dat al die duitsgezinden van binst den oorlog werkelijk een duitse smoel hebben? En die woorden vallen u op het hart en de geest gelijk een emmer koud water \”¦ (more…)

vriendjes

Trip down.

Zoals Lien het komt te zeggen: wij hebben daar op school gezeten. Ik weliswaar slechts twee jaar, maar toch.

Onmiddellijk zat mijn hoofd vol herinneringen.

Het was inderdaad in die tijd best een goeie school. Ik kwam van één van de grote Sint-scholen hier in Gent-centrum. Niet dat dat een slechte school was, daar met dat groene uniform, maar er werd daar veel minder aandacht aan de leerlingen besteed. Het belangrijkste daar was zo hoog mogelijke punten halen. Ten Doorn was daar anders is. Kleinschaliger. Menselijker. Er zijn daar verschillende leerkrachten waar ik zowaar mooie herinneringen aan heb.
En we hebben daar veel plezier gehad, zo meiskes onder elkaar. Met deze juffrouw en met Lien, natuurlijk. En met de zusjes waarvan er nu eentje beroemd is en die vroeger altijd naar het PMS moest omdat ze dachten dat ze anorexia had maar die kolossale hoeveelheden brol achteroversloeg. En natuurlijk met heel veel mensen die geen website hebben ondertussen. De mietjes.

Mijn toenmalige boyfriend zat daar ook op school, in het Hoger Onderwijs, want die volgde regentaat. Dat was een groot voordeel, want in de gebouwen van het hoger hadden ze een rokerskot.
Mijn huidig Lief, die zat op de school waarmee Ten Doorn ondertussen gefusioneerd is, maar tegen dat ik in Eeklo aankwam zat hij al op tunief. Een echte student en al, die in het weekend in ons jeugdhuis zat.

Op lien haar vrijgezellenavond zijn we nog afgezakt naar ons stamcafé van in die tijd. Het leek er toen nog marginaler dan tien jaar eerder. En het schoot tien jaar geleden al niet over.

Memories. Memories.

En al

Sjjt….

Hij heeft gezegd dat ik een half uurtje moet rusten en heeft mij toen resoluut naar mijn bedde gestuurd. Ik heb nl. zeer slecht geslapen en zie er blijkbaar moe uit en dat is niet goed, gezien mijn oververmoeid-gedoe van vorig academiejaar.

tsk.
mij zo commanderen.
gelukkig is er draadloos internet en de laptop.