Thuiskomen is altijd een beetje puinruimen. Zeker in ons geval: als wij tien dagen met de auto op reis geweest gaan, dan gaat het vijf dagen goed en daarna begint het te slabakken. We denken dan “bwah, het is niet zo erg dat het wat overhoop ligt, we gaan binnen een paar dagen toch weg van campings en naar chambre d’hote. En voor we het goed en wel beseffen komen we thuis met een auto waarin een bom ontploft lijkt.
Vervolgens slepen we de hele handel naar de inkomhal (oh. kijk. de auto is proper) en dan begint het puinruimen.
24 uur later en lief maakt een spaghetti in de schoongemaakte en opgeruimde keuken. Morgen stofzuig ik de rest van het huis en dan begint het nieuwe academiejaar voor uw dienaar. Maandag tweede zit!
Zeg, Bloggerkenblog. Ik doe dus mijn goesting é, met punten en komma’s en dialectwoorden zoveel ik wil. En ik schrijf des noods honderd keer “en al” in een post of ik zeg vijftig keer dat ik “van iets ga doen”. dit alles met de ‘ , ” of << die mij op dat moment het meeste aanstaan. En daarbij: een beetje beu doen terwijl dat ge weet dat ik op reize ben. Typisch Gentse A-listblogger.