Month: July 2006

Neen!

Vers bloed in VLD Gent.

Deze is er eentje voor de Gentenaars…
Heeft u deze week ook zo moeten lachen met de flyer van Michael Verstraeten, een jongeman die zowaar 35ste staat op de VLD-lijst voor de Gentse gemeenteraadsverkiezingen?
Wij kregen namelijk een foldertje in de bus (het is bijna sperperiode, dus alle partijen moesten zich haasten..) met de strijdpunten van Michael. En hoewel wij eigenlijk een sticker hebben dat we dat ongeadresseerde drukwerk niet willen, hebben we het foldertje in kwestie toch met enig animo in de keuken gedeclameerd. Daarbij woest met onze vuist zwaaiend en ons bedienend van een extra strenge stem…(u begrijpt meteen wel wat ik bedoel).

Het zijn er tien, strijdpunten. Michael is dus niet alleen een ambitieuze nieuwkomer op de lijst…hij heeft ook serieus nagedacht over de problemen in onze maatschappij.
Ik kopieer er even een paar voor u:

Anti-sociale en criminele jongeren uit het gewone onderwijs halen. Zij horen thuis in een passende tuchtschool. Waar hen met moderne opvoedingstechnieken eerbied en een normaal leven wordt aangeleerd.

Dus: als uw zoon geen sociaal beestje is, wees voorzichtig, want voor u het weet zit hij in een tuchtschool. Ik wens het u niet toe, meneer.
Verder zal aan al deze kapoenen “een normaal leven geleerd worden”. Eerst en vooral wist ik niet dat een leven kan *aangeleerd* worden, maar laten we dat voor het gemak even met de mantel der liefde toedekken. We zijn geen muggezifters.
Wat ik me evenwel afvraag is: als je iets wilt aanleren, dan moet je toch eerst bepalen wat dat iets precies is, niet? Wie er gaat er dan bepalen wat “een normaal leven” is? Ik bedoel maar: wat ik normaal vind, vindt iemand anders misschien doodzonde. En dat bepalen wat normaal en abnormaal is, strookt dat eigenlijk wel met een liberale visie op de maatschappij? Iemand?

Voorzien dat allochtonen die overlast veroorzaken verplicht kunnen worden om zich in te burgeren. Door Nederlands en de westerse waarden en normen aan te leren. En met zonodig een te volgen traject naar werk. De stad kan dit inrichten, het gerecht en het parket kunnen het opleggen.

Kijk, daar zitten we dus weer met een probleem: bestaat er volgens jullie echt zoiets als Westerse waarden en normen? Om maar een voor de hand liggende voorbeeld te geven: verdraagzaamheid en solidariteit staan hoog genoteerd in mijn persoonlijke hitlijst van waarden en normen. Mensen aanvaarden zoals ze zijn ook. En multiculturaliteit, daar ben ik ook al helemaal fan van.
Allemaal zaken die voor heel wat van mijn medewesterlingen minder belangrijk zijn, als ik de verkiezingsuitslagen mag geloven.
Wie zijn waarden gaan we dan aanleren? Die van mij? Of die van bijvoorbeeld het toch wel aan de basis van de westerse cultuur liggende christendom? Of die van de 20% VB-stemmers. Dat kan nog leuk worden, dan.

Veiligheidscamera\’s op plaatsen waar er wijkgebonden criminaliteit optreedt die zich niet verplaatst. En op alle invalswegen. Ter aanvulling van vaste wijkagenten die 24 u / 24 u bereikbaar zijn. In gedecentraliseerde commissariaten.

Whiii! Populistische bullshit-alarm!
Ten eerste: denk je niet dat als je camera’s ophangt, dat de wijkgebonden criminaliteit zich *wel* zal verplaatsen? Allez, als ik zo een gevaarlijke drugsdealer zou zijn bijvoorbeeld, ik zou me nu niet meteen onder een big brother-camera opstellen, gewoon omdat ik het daar zo gewend ben op die hoek. Ik zou een paar straten opschuiven, denk ik. Maar ik ben dan ook geen crimineel en misschien zijn die wel minder geslepen.
Of wacht: misschien moeten we overal camera’s hangen, en dan verhuist de criminaliteit naar buiten Gent en dan is het ons probleem niet meer. Good thinking, Michael.
Verder, leg je me even uit wat “gedecentraliseerde commissariaten” betekenen? Decentralisatie is misschien wel een gezellig buzzwoordje, maar het helpt als je ook weet wat je ermee wilt aanvangen. Zoals ik het nu begrijp is het de bedoeling wijkcommissariaten te hebben die min of meer onafhankelijk werken. Wat ik me dan afvraag: als mijn handtas wordt gestolen op de muide, moet ik dan op de muide zijn voor mijn aangifte of in sluizeken-ham, waar ik woon? En is Gent nu werkelijk zo’n crimineel bastion dat er zoveel politiebureaus moeten zijn? En wie, oh wie, gaat dat betalen, Michael? En kunnen we nu echt geen nuttiger besteding van de centjes vinden dan alweer een politiehervorming?

Er staan nog een paar pareltjes in de strijdpunten, maar die mag u helemaal zelf ontdekken.
Toch nog even meegeven dat ik verbazingwekkend weinig overeenkomsten heb gevonden tussen deze flyer en het programma van VLD Gent.

Heeft Michael de foute partij gekozen? Of is de nieuwe Dedecker eindelijk opgestaan?

internet

Manic Monday – laatstes

van bij Lilith

Wie is de laatste persoon die je hebt gesproken aan de telefoon?
Brecht, van Blue Note Records Festival.

Waarover ging het gesprek?
Over hun programma voor 22/07 en over dat hij Bruno had gezien en over dat we dringend moeten samenzitten en al.

Wat is de laatste website die je hiervoor hebt bezocht?
mijn mailbox

Wat staat er op de laatste foto die je genomen hebt?

vriendin M. tijdens de BBQ, gisterenavond.

Wat is het laatste dat je gekocht hebt?

Behalve eten en drinken: een Ramones t-shirt voor staf.

En al

Humorologie.

Gisteren een bijzonder fijne dag gehad op wat mijn eerste festival van het jaar was: humorologie…fijn gezelschap, terrasjes in het gras en onder de bomen en mijn lief die some serieus butt heeft gekickt.

Foto-verslag volgt later deze week, maar het zal u niet verwonderen dat ik gezien het snikhete weer zodadelijk naar Plage Tatoeage trek voor een verfrissende duik.

U hoort hetzelfde te doen, in plaats van hier op ‘t internet te zitten koekeloeren.

mediagedoe vriendjes

Nen BV, olé olé.

Gisteren liepen wij door de stad en werden, op de brug van het oudburg slenterend, opeens van op een terras aan het water nageroepen. Allez, ik had er eigenlijk weinig mee te maken, behalve dan dat ik erbij liep. Lief zijn naam werd geroepen en toen we keken zwaaiden de mensen op het terras enthousiast naar hem.

Wij bleken hen geen van beiden te kennen. Maar we hebben maar een beetje teruggezwaaid, want anders is dat ook zo onbeleefd.

Lief was ongelooflijk gegeneerd en verlegen. En hij gaf mij de schuld, want ik was net een instelling van mijn kodak aan het uittesten door petretten van hem te trekken, een gewoonte die hem altijd al een beetje irriteert.

En ik? Ik heb een half uur de slappe lach gehad. Vooral zijn bedremmeld gezicht was bijzonder grappig. We gaan leuke tijden tegemoet, zeg ik u.