moeilijk

Ik ben een plastiek zakske.

Santa Boogie, ondertussen al een grote kater geworden, heeft een vreemde voorliefde voor plastiek zakskes. In de keuken hebben wij onder het aanrecht zo’n rekje staan waar allerhande brol inligt. En waar ook de plastiek zakskes van GB en delhaize en co worden verzameld.
Toen Boogie nog Boogietje was, was die stapel plastiek zakjes zijn favoriete slaapplaats. Nu is hij te groot geworden om nog in het rekje te passen.
Plastiek zakjes zijn echter niet alleen geschikt als matras, het is ook Santa Boogie’s favoriete speelgoed. Hij zeult daar het hele huis meer rond en soms worden we zelfs ‘s nachts wakker van een kat die bijzonder wilt wild met een GB-zakje op ons bed heen en weer zeult. Wij roepen onze kat niet met behulp van een rammelend etensbakje, maar door met een zakje te ritselen. Om maar te illustreren hoe verzot hij op die dingen is.

De laatste weken hadden wij al gemerkt dat er in de keuken geen zakjes meer waren. En deze middag, na een blik op Boogie’s mandje (dat op de 2e verdieping, in mijn bureau staat), werd duidelijk waarom: