Day: June 20, 2006

internet Neen!

Via De Standaard.

Ben ik eigenlijk de enige die me blauw ergert aan het feit dat ze op het weblog van De Standaard nooit vermelden van waar ze hun informatie halen? Zo onbeleefd. Dan lees je een topic al een paar dagen op weblogs allerhande en vermeldt iedereen netjes: via zus, zo, x of y. En dan komt het op DS-weblog alsof ze alweer eens zelf al surfend op de golven van het grote web op de leuke nieuwtjes en linkjes zijn gestoten. Toevallig. Aja, want ze zijn trendsetters, daar bij de gazet.

Als een gazet van webloggerken wil doen (speciaal voor jou, Liza, speciaal voor jou), dan zou die gazet misschien beter beginnen met de ongeschreven omgangsregels een beetje te respecteren, niet?

(Het is een hele middag deliberatie geweest, dus mijn kop doet pijn en ik heb een slecht humeur. Morgen is er een hele *dag* deliberaties en ik plan dan iets te schrijven over mensen wiens RSS-feed op mijn zenuwen werkt. Beware.)

update: soms doen ze het wel, blijkbaar. in 5% van de gevallen ofzo.

Neen!

informatica.

Gisteren was ondergetekende nog eens op het meisjeshuis voor enige studiecoaching. Het zijn immers examens, dus dat betekent dat het aldaar naar goede gewoonte een waar kiekenskot is. Vriendin M. had me gebeld voor enige bijstand op informatica-gebied en ik was richting Brugse Puurte getrokken in de waan dat het om Word of Excel zou gaan. Misschien een beetje Powerpoint, Publisher of Access.
Eenmaal geïnstalleerd bleek echter dat het om niets minder dan programmeren ging: eerst en vooral aan de hand van een probleemstelling een op papier een struktogram opstellen (sequenties, begrensde herhalingen, voorwaardelijke herhalingen, keuzestructuren, geneste keuzestructuren,…) en dit dan in PSDs zetten in de Struktograaf en laten compileren tot een heus programma. Ja-ha. Ik moet toegeven dat ik zelf al eens goed moest kijken hoe het allemaal in elkaar zat. Het is allemaal wel gelukt uiteindelijk en ik vermoed dat F. het allemaal wel doorhad na een paar uurtjes…

Maar! Het grote probleem was vooral dat er geen cursus of handboek voorhanden was, enkel geschreven nota’s. Ik heb me daar dood aan geërgerd en wel om volgende redenen:
– er was geen enkele extra oefening voorhanden: enkel de oefeningen uit de klas. Als leerling ben je dus verplicht om zelf te zoeken op internet als je extra oefeningen wilt maken en jezelf wilt testen. En waar vind je die dan? En hoe ben je zeker dat die voor jou geschikt zijn?
Zeker voor dergelijke leerstof zou er extra oefenmateriaal voorhanden moeten zijn.
– meisje F. behoort tot een zogenaamde “kansengroep” en is niet heel taalvaardig in het Nederlands. Dat ze zelf alles moet noteren heeft tot gevolg dat ze voornamelijk bezig is met overschrijven, ipv. met nadenken over de eigenlijke leerstof. Bovendien kopieert ze veel fouten doordat ze niet 100% begrijpt wat er staat en dat maakt de leerstof achteraf bijzonder moeilijk reconstrueerbaar.

Ergelijk is dat. In de nota’s was alles onduidelijk gestructureerd, oefeningen en theorie door elkaar: het was één chaotische warboel. Terwijl een duidelijk gestructureerde cursus, met extra oefeningen, bij dergelijke leerlingen echt wel het verschil kan maken tussen “ergens een klok horen luiden” en “de leerstof vatten”.

*grmpf*

en ja, ik ben een zaag.