Month: May 2006

mediagedoe

Claudia.

Ik heb het maar een paar keer gezien, het programma van de solliciterende managers, maar ik denk dat ik de laatste paar weken toch ga volgen, want alle mensen die op mijn zenuwen werkten zijn ondertussen afgevallen. Olé.

Bovendien heb ik nu ook een favoriet om voor te supporteren: Claudia is niet alleen de enige overblijvende vrouw (wat voor mij al genoeg reden is om voor haar te zijn), het is ook nog eens een echte weblogmadam.

Go Claudia!

En al

Bed in.

Santa Boogie en ik, wij houden een Bed-in momenteel. Gelijk John en zijn Chinese madam, lang geleden. Bij ons is het echter niet voor de vrede, maar tegen de rugpijn. Zitten aan een bureau is namelijk nogal pijnlijk vandaag.

Ik heb een Voltaren achter de kiezen, een computer voor mij, twee scripties om te lezen én ik heb net een fris glaasje water gekregen van mijn liefdevolle wederhelft.
Thuiswerken, zo heet dat, geloof ik.

Neen!

Ergernis.

Gisteren was ik me nog maar eens aan het ergeren aan een aantal commentaren op Het Project. Soms wordt daar immers een hoop afgezeikt: brengen we foto’s van een nieuw zonnebloemveld in het Citadelpark, dan schrijft men “Voer voor vandalen en spelende kinderen. Dat veld zal geen week meegaan”. Schrijft Huug een stukje over het zwembad en dat het leutig was, komt er als commentaar “met de nogal waanzinnige openingsuren van de zwembaden mag je al blij zijn dat je sowieso ooit nog \’ns in het water als je er zelf zin in hebt.”

En ik weet, het is niet schoon van mij, maar ik ben dan het soort mens die zich daar blauw aan ergert en die aan de ontbijttafel dingen zit te roepen als :“Wat is er godverdomme aan de hand met de mensen, zo zeiken?” (en ik roep nog dingen dan, maar die zijn niet geschikt voor publicatie, vermoed ik).

Mijn lief kijkt dan op van zijn gazet en spreekt troostend: “ah, zoet, ge weet toch wat er die mensen te wachten staat? Zich zo druk maken en zo ontevreden zijn: dat is onvermijdelijk een maagzweer op hun dertigste, een depressie op hun veertigste en een hartinfarct op hun vijftigste.”

Ik ben dan maar gestopt met mij er druk in te maken. Ik heb geen zin in een maagzweer.

En al

Stilte voor de storm.

Normaal gesproken had ik dit weekend enig werk moeten verzetten, maar dat heb ik niet gedaan. Heel erg niet. De rust die we hebben genomen was dringend nodig (rug is nog steeds auwtsj) en zal er nu hopelijk voor zorgen dat ik een beetje reserve heb voor de komende week: het wordt een week van examens afnemen en verbeteren, vergaderingen, presentaties, twee vernissages en een verjaardagsfeest. De google-calender staat bomvol. Als het hier dus stil is deze week, dan weet u hoe dat komt…