Aangezien wij van die biologische en ge-en-ga-geer-de mensen zijn die als één wonderbaarlijk geheel met de natuur rondom ons leven, hebben wij een abonnement op een groentenpakket van De Wassende Maan, een tuinbouwcoöperatieve. Allez, dat van dat biologisch bewustzijn is eigenlijk niet helemaal waar, maar ik moet toch toegeven dat ik in de afgelopen zes maand het volgen van het ritme van de natuur ben beginnen appreciëren.
We zijn ons daar te weinig van bewust, vind ik, dat groenten seizoensgebonden zijn. De consumptiemens van tegenwoordig: dat eet sla in het putjen van de winter en rode kool in de zomer zonder erbij stil te staan wat voor belasting dat betekent voor de aarde en het milieu. Of zoiets.
Eigenlijk bedoel ik dat het bewustmakend werkt, zo’n groentenpakket. En dat het ook wel iets met verlangen te maken heeft en geduld en afwachten. En met vreugde als geduld beloond wordt. Helemaal anti-instant-bevrediging van de carrefour en den delhaize.
Om maar te zeggen: na maanden van schaarste en kool en bietjes en rapen ben ik bijzonder euforisch over het pakket dat er donderdag aankomt. Spinazie, eikenbladsla, wortel, warmoes en komkommer. yummi!
(en trouwens: ik zou het iedereen aanraden, dat groentenpakket. De groenten zijn lekkerder, het neemt heel wat beslissingsstress weg en het is ongelooflijk makkelijk. Bovendien is het ook nog eens bijzonder goedkoop. En er zijn ook proefabonnementjes…)
