Month: April 2006

En al

De halve vakantie.

Vakantie in het onderwijs, het heeft een vreemd kantje, zo heb ik ondertussen ondervonden. Bij mij valt een vakantie bijvoorbeeld steeds uiteen in twee delen: een vakantie-gedeelte en een werkgedeelte. Zo ook deze keer. Vorige week, dat was echt verlof: naar Barcelona geweest, veel geslapen en gerust, de batterijen opgeladen. Deze week is eigenlijk al geen echte vakantie meer: het werkgedeelte is begonnen. Op het programma staan: het schrijven van een cursus ivm. het evalueren van vaardigheden (ben ik ondertussen al maanden info over aan het verzamelen), het verbeteren van een veertigtal taken, inventariseren van examenleerstof, voorbereiden van de opendeurdag (22/04! Kom eens kijken!) en het opstellen van herhalingsoefeningen voor de examens. Bovendien ook: plannen, plannen en plannen. En administratie, administratie, adminsitratie. Het wordt een drukke week.

Daarnaast is er natuurlijk ook tijd voor ontspanning: vanavond vergadering van het project, morgen naar Leuven bij één van de leukste juffrouwen van vlaanderen en woensdag comedy-feest voor het goede doel.
Tot slot wordt het kindje van mevrouw en meneer klijn tegen volgend weekend verwacht en ben ik heel erg benieuwd naar dat nieuwe wezentje.

Let the games begin!

Van een ander

Het gaat slecht, verder gaat het goed.

Ik heb Reve nooit een leuke vent gevonden, hij was me wat te pedant en ik vond hem gewoon niet sympathiek. Ik moest wel soms eens glimlachen om de man en hij heeft toch een paar geniale boeken geschreven. En schone gedichten.

De oude man is dood nu, daarom: een stukje poëzie van hem. Speciaal om uw zondag wat te verzachten.

Dagsluiting

Eigenlijk geloof ik niets,
en twijfel ik aan alles, zelfs aan U.
Maar soms, wanneer ik denk dat Gij waarachtig leeft,
dan denk ik, dat Gij Liefde zijt, en eenzaam,
en dat, in dezelfde wanhoop, Gij mij zoekt
zoals ik U.

En al

Hij zingt.

Hij zingt en speelt gitaar, een verdiep lager dan waar ik zit te schrijven. Eerst hoor ik het niet, want ik werk en ben geconcentreerd. Zo gaat dat met dat hoofd van mij als ik veel moet denken. Zijn stem en de gitaar zijn bovendien een vertrouwd achtergrondgeluid in ons huis, zoals de verwarming die zacht sist en de kat die de trap op-en neerrent. Na een tijd hoor je dat niet meer.

Dan dringt het plots wel door, want ik hoor een muziekje dat ik mooi vind. Zo een dat soms dagen in mijn hoofd kan ruisen en dan af en toe zorgt voor wat melancholie. Ik stop met werken en luister.
Ik krijg daar glimlachjes van rond mijn lippen, als ik zijn stem door het plafond en de plankenvloer hoor sijpelen. Mijn concentratie is helemaal weg. Ik luister maar wil stiekem ook kijken nu.

Ik denk dat ik hem maar eens een kop koffie breng.

reizen

La Boqueria.

Een must-do in Barcelona, als u er ooit eens bent: La Boqueria, de overdekte markt aan de Ramblas. Ik geef grif toe: het is toeristisch en druk, maar het is en blijft wreed tof. Vlees, vis, groenten, fruit, kip,…
Maar vooral: veel kleur en een fijne plek om foto’s te nemen.

hespe

Meer foto’s hier.