Het zat eraan te komen, dat wist ik wel, maar ik wil toch even heel hard tieren nu. En ik weet:vroeg of laat betaalt ge de prijs van een lief dat op een podium staat.
Maar nu al? Vandaag? Hij is nog niet eens bekend en al.

Er is hier een jongen die lief interviewt hier voor de radio in Leuven. En daarnet vroeg die: “ben jij de vriendin van henk?” Met enige argwaan antwoordde ik van yes. Het was ook nogal doorzichtig: ik was de frigo aan het uitkuisen en dat doe ik niet zomaar bij iedereen thuis.
En toen vroeg hij:” Aha, mag ik je dan straks ook even interviewen?”. Ik heb van pure consternatie eerst waarom gevraagd en dan maar aarzelend “euh ja zekers.” gezegd, want mijn waarom klonk zo onbeleefd.

Aaargh. Ik doe dat al niet graag voor Gentblogt en nu moet het al voor mijn vent ook.