Month: March 2006

moeilijk

Majokke (2)

Zie hierzo.

Ik realiseerde me net dat een flinke dosis dierenmishandeling de missing link was.

A: Wij zijn arm arm arm, Majokke Majokke, wij zijn arm arm arm, Ma-jo-o-ke.
B: Wij zijn rijk rijk rijk, Majokke Majokke, wij zijn rijk rijk rijk, Ma-jo-o-ke.
A: Mag ik dan een kind van jou, Majokke Majokke, mag ik dan een kind van jou, Ma-jo-o-ke.
B: Welk kindje moet dat zijn, Majokke Majokke, Welk kindje moet dat zijn, Ma-jo-o-ke.
A: het zal jullie (vult naam in) zijn, Majokke Majokke, het zal jullie (vult naam in) zijn, Ma-jo-o-ke.
B: Onze(naam) krijg je niet, Majokke Majokke, Onze(naam) krijg je niet, Ma-jo-o-ke.
A: kom ze stelen vandenacht, Majokke Majokke, kom ze stelen vandenacht, Ma-jo-o-ke.
B: onze hond ligt op de wacht, Majokke Majokke, onze hond ligt op de wacht, Ma-jo-o-ke.
A: ik geef hem dan een stukje brood, Majokke Majokke, ik geef hem dan een stukje brood, Ma-jo-o-ke.
B: onze hond die lust geen brood, Majokke Majokke, onze hond die lust geen brood, Ma-jo-o-ke.
A: ik geef hem dan een stukje vlees, Majokke Majokke, ik geef hem dan een stukje vlees, Ma-jo-o-ke.
B: onze hond die lust geen vlees, Majokke Majokke, onze hond die lust geen vlees, Ma-jo-o-ke.
A: ik sla hem met een knuppelstok,Majokke Majokke, ik sla hem met een knuppelstok, Ma-jo-o-ke.
B: onze (naam) krijg je wel, Majokke Majokke, onze (naam) krijg je wel, Ma-jo-o-ke.

Morgen: liedjes van kinderen voor kinderen, jaargang 1 tem 6.

internet

Oei.

Michel schreef op 14 augustus 2002, zeer kort en bondig :

Ik voel mij niet goed.

Ik voel mij niet goed. Misschien wel de vermoeidheid.

En vandaag komt daar een commentaar op waar ik ongelooflijk veel compassie van krijg. Niet alleen omdat het zo erg is voor die mens, maar ook omdat het nu waarschijnlijk een nieuwe teleurstelling wordt: de man zit op een weblog, ipv. op een forum zoals hij zelf hoogstwaarschijnlijk denkt en niemand zal hem antwoorden, waarschijnlijk.

Of wel?

En al vriendjes

Pubers.

Ze had een SMS gestuurd. Of ik haar dringend bellen kon, want ze had me nodig. En kort daarna nog eentje, met ongeveer dezelfde boodschap…maar deze keer stond DRINGEND in hoofdletters. Gebeld had ze ook en bovendien had ik een oproep gemist van de jeugdwerker.
Ik schrok dus wel even, toen ik gisteren mijn gsm boven ging halen. Ik was toen al anderhalf uur wakker, maar laat tijdens mijn ochtendritueel de gsm ergens achter waar ik hem niet horen kan. Een consequentie van mijn ochtendautisme.

Ik belde terug, naar de jeugdwerking. De begeleidster nam de telefoon op. Met een nogal strenge stem sprak die: “Wel, ze zit hier naast mij. Ze kan het u misschien zelf eens uitleggen.”
De hoorn werd doorgegeven en de volgende vijf minuten kreeg ik een woordenwaterval over me heen. Dat ze deze morgen dat examen gehad had waar ik haar vrijdagmiddag mee geholpen had. En dat het goed gegaan was, maar dat ze een formule op haar hand had geschreven en dat de leerkracht nu dacht dat ze gespiekt had. En dat ze bij de directie was moeten gaan en dat ze in paniek had gezegd dat ik haar had gezegd die formule op haar hand te schrijven en dat haar directie nu ging bellen naar mij. En dat ik gewoon moest zeggen dat dat waar was.

“Hoho. Stop. Rewind. Wat moet ik doen? Zeggen dat ik je opdracht heb gegeven om een formule op je hand te schrijven? En waarom zou ik dat doen?”

Opnieuw een gulp woorden. Over “dooddoen thuis” en “mij helpen”.
En repliek van mij. Over “gevolgen dragen van je keuzes” en “oneerlijke vragen om iemand voor je te laten liegen”.
En een gesprek met de jeugdwerker. Die gelukkig dezelfde visie deelde als ikzelf.

De hele namiddag stilte. In de vooravond belt ze. Om zich te excuseren. Dat het niet eerlijk is dat ze dat vroeg, maar dat ze in paniek was. En dat het haar spijt. En dat ze gebeld heeft naar haar directie en alles uitgelegd heeft. En dat er een sanctie komt, maar dat het geen nul zal zijn, waarschijnlijk.
En dat het stom van haar was. Want dat ze het eigenlijk best kon, dat examen. Stom. Ze gaat het niet meer doen.

Zeg nu zelf: jullie kijken er waarschijnlijk al heel erg naar uit tot die van jullie zestien zijn en de aap uithangen op school, niet?

(No offence, P’tit Beau 🙂 )

eten

Manic monday – The Food Episode

wie-hie, Lilith heur Manic Monday gaat over eten. Een kolfje naar mijn hand, me dunkt.

Als je vandaag helemaal zelf kon kiezen wat je at, zonder te moeten denken aan je lijn, je gezondheid of wat anderen daarvan denken, wat komt er dan op het menu? Ontbijt, middagmaal, avondmaal en tussendoortjes, graag.

Ontbijt:
een croissant, een zachtgekookt eitje en toast, een paar soorten kaas, een sandwich, yoghurt en vers fruit, versgeperst appelsiensap en sterke koffie.

Middagmaal: een salade met kip en scampi en tropisch fruit. Of een broodje met gerookte zalm en lente-uitjes en dressing. Of een fajita met kip en zure room. En ik drink daar een grote cola bij.

Avondmaal:
Aperitief met Martini, cava of Ricard. Daarbij tapas: allerhande, maar zeker verse guacomole en pan con tomate.
Als voorgerecht graag scampi in curry en room, geflambeerd met cognac.
Daarna een lamskroon met thym, honing en rozemarijn. Gratin dauphinois. Belgische asperges, eenvoudig beetgaar gestoomd, overgoten met een klein beetje gesmolten boter en wat peterselie.
Als dessert de pecannotentaart met dulce de leche die we aan de lagune in de woestijn in Peru aten. Vriend J. en ik hebben een plan om het recept uit te zoeken, maar als we het tegen dan nog niet hebben: een sabayon met vanille-ijs.
Afsluiten met koffie en ferrero rocher.

Tussendoor:
koffie of thee met zelfgebakken appelcake. Kaastaart. Een ijsje (ben & jerry’s cookie dough).

Wat heb je altijd al eens willen eten, maar nog nooit de kans toe gehad?

Ik ben bijzonder trots te kunnen zeggen dat ik zo meteen niets kan bedenken dat ik nog niet heb gegeten. Noemt u maar, ik heb het waarschijnlijk al gegeten. En ja, dan rekenen we insekten en meelwormen ook mee.
Wat ik wel heel graag eens zou doen, is uit eten gaan naar een michelin-sterren-restaurant. Zoals de Karmeliet ofzo. Om te zien of het al die heisa waard is (Eerlijk? I think yes!).

Wat heb je ooit gegeten waarvan je wenste dat je dat niet had gedaan?

Ik heb eigenlijk nog nooit spijt gehad van iets dat ik gegeten heb. Het walgelijkste dat ik recent heb gegeten was de havermoutpap op een trekking in Peru. Ik lust geen melk, laat staan pap. Wurgen en walgen dus, maar toch opgegeten: ik moest de berg op en geen eten betekent geen energie.

Kun je zelf koken? Wat maak je het liefste klaar? En wat het beste?

Ik kan koken en doe dat doodgraag. De liefde voor eten is van thuis meegegeven, denk ik.
Ik maak bijna alles graag klaar maar het allerliefst soep en taart omwille van het ontspannen karakter van beiden. De voorbereiding mag zo lang in beslag nemen als je wilt en er is (baktijd niet meegeteld, maar daarvoor hebben we een kookwekker) geen alertheid nodig.
Wat ik het beste maak weet ik eigenlijk niet. Mijn scampi is uitstekend vind ik zelf en volgens lief is “alles ongelooflijk lekker”. Maar hij is niet objectief wegens mijn lief en don’t bite the hand that feeds you (letterlijk in dit geval).

Van welke keuken hou je het meeste? Italiaans? Chinees? Of toch maar Vlaamse boerenkost?

Ik heb geen speciale voorkeur, het hangt af van het moment. Als het over Oosters gaat hou ik het meest van Thais, als het over Italiaans gaat het meest van Siciliaans. En over het algemeen: als het vers is, als de ingrediënten goed zijn (goed vlees! verse vis! groensels van den boer!) dan kunt u bij mij niet veel verkeerd doen.

mediagedoe

Televisie.

Het is iets raar, die televisieprogrammatie en ik snap er dus de ballen van. We doen even een denkoefening.

Wanneer kijkt u het meest televisie?
In de winter, dat dacht ik al.
Kunt u vijf goede programma’s opnoemen die deze winter liepen op de lichtbak?
Ik dacht het niet neen.

Wat doet u nu de dagen langer worden en de avond aangenaam om buiten te zitten? Juist ja, buiten zitten met een boek of in leuk gezelschap. Of sporten. Of terrasjes doen.

Zullen we nu even de voorjaarsprogrammatie bekijken samen?

De Parelvissers is een paar weken bezig, net als Peking Express. En vanavond is er weer het typische maandagavondprobleem: seizoen 2 van Lost begint, en tegelijkertijd begint Hotel Babylon op Canvas. En Jonas stuurde blijkbaar een mailtje dat we vanavond naar de laatste show moeten kijken. What to do? What to do?