Even ter verduidelijking: na een hele dag vergaderen en overhitte discussies die me hoofdpijn en een rothumeur bezorgden ben ik gisteren thuisgekomen om een weblog te vinden waar mensen elkaar de huid volscholden en een mailbox waarin de melding stond dat ik “te persoonlijk” was geweest. Het hele gedoe is me eigenlijk al die energie niet waard en ik maak niet graag ruzie: de ene helft van de mensen denkt zwart, de andere denkt wit en ik heb heel erg de indruk dat er daartussen niets ligt.
Het heeft dan ook geen enkel nut erover te discussiëren: op termijn zullen we ons toch moeten neerleggen bij degene die het luidst roept en het hardst op tafel durft te slaan. Een fatalistische gedachte, maar ook geruststellend: het is eens zo makkelijk zo en het bespaart gewone mensen zoals u en ik heel wat denkwerk.

Ik heb bijgevolg (a) alles wat persoonlijk kon worden opgevat uit mijn post verwijderd en (b) de commentaren gesloten van beide posts. Ik wil geen ruzie met mensen die ik graag heb en ik heb geen zin om eindeloze vuilbekkerij over en ‘t weer op mijn weblog te hebben.
Als iemand daar iets op tegen zou hebben: spijtig, het is mijn weblog dus ik doe gewoon mijn eigen goesting. En als er veel gezeikt wordt in de commentaren hier, dan sluit ik ze gewoon ook.

Een geruststellend vooruitzicht, niet?