U heeft misschien de foto’s van deze nacht al zien rondzweven, hier op het internet en dan weet u vast dat het een fijn feest was deze nacht. Ik was er deze ochtend (of eerder: middag) bij het ontwaken vast van overtuigd dat mijn belabberde toestand kwam door al het bier dat ik in mijn hoofd had gegoten, twaalf uur eerder.
Toen er echter tegen halvervijf nog steeds geen verbetering in de toestand was, ondanks veel water, een paar flinke boterhams en een portie pijnstillers begon het te dagen: meestal is een kater een kwestie van hoofdpijn en misselijkheid. Maar hoe verklaart een mens dan die pijn in mijn schouders en nek? En die prikkende ogen? En dat duizelig gevoel? En die koude rillingen?
Mijn vermoedens werden bevestigd door de koortsthermometer. Die klokte namelijk af op een respectabele 38,3°. Buiten de grenzen van “lichte verhoging” dus. Of gewoon kortweg: koorts. En ik weet 100% zeker: koorts krijg ik niet van bier. Dat is proefondervindelijk bewezen in het verleden.

De mama zei daarnet aan de telefoon, na mijn verhaal van hierboven, dat “er veel griep rondgaat”.

Ik. wil. niet. ziek. worden.
Ik heb vakantie, godverdomme, dus ik heb wel wat beters te doen dan in mijn bed liggen en me mottig voelen. En in de kerstvakantie was het ook al van dat.

Niet eerlijk, zeg ik u. Niet eerlijk.