Hij is terug!
*maakt een vreugdedansjen*
Humor, zo noem ik dit.
Vanavond delen de zelfverklaarde verdedigers van de vrije meningsuiting (u weet wel, van die partij die vroeger anders heette, maar niet meer zo mag heten omdat ze anders geen belastingsgeld meer krijgen en al) pamfletten uit aan de Carrefour ivm. het grote moslimcartoonschandaal. Want we mogen toch wel de profeet afbeelden zeker, als wij dat willen? Dat is vrije meningsuiting. En voor te lachen en al. En als ze daar problemen mee hebben, dan is dat *hun* schuld, niet de onze.
Wel.
Kijk.
Het komt van een partij die 3 maand geleden moord en brand schreeuwde omdat Chokri Maria heur tet liet zien op een affiche.
Excuse me while I go laugh my ass off.
Dingen die ik vandaag ga doen, en over 1 en 2 leest u op kerygma! Een fijn vooruitzichtje, zowaar…
1. Een review schrijven over het optreden van gisterenavond.
Ik ben met meneer volume12 (en eerst ook meneer Huugendruug, maar die wilde niet blijven) van jazz luisteren wezen doen, in een piepklein café ergens in de stad.
Achteraf onstond er enige grappige verwarring: ik was te voet huiswaarts gegaan nadat Bruno me op het hart had gedrukt te bellen als er iets aan de hand was. Hij ging de andere richting uit, maar zou als een knight in shining armour terugkeren als één of andere snoodaard met slechte bedoelingen mij lastig zou vallen. Niet dat ik me veel zorgen maakte: Gent is niet echt wat men noemt een onveilige stad als je uit de buurt van parken blijft en het was hooguit vijf minuten stappen. Maar het was wel een leuk idee, dat van die ridder en al.
Ik was net thuis, aan het vertellen tegen de kat dat de jazz mooi was en smsgewijs mijn liefde aan het verklaren aan mijn man op schoolreis, toen ik *zelf* telefoon kreeg van Bruno. En niets hoorde toen ik opnam. En toen ik terugbelde was het van antwoordapparaat.
Spannend hoor: ik dacht al dat hij overvallen was omdat iemand zijn kodak wilde stelen ofzo. Of door snoodaards met slechte bedoelingen hem lastig viel. Citadelpark, weet u wel.
Anyway, bleek dat de gsm gewoon niet geblokkeerd stond, waardoor ik live getuige was van Bruno koopt een broodje Martino om 1h ‘s nachts…
All’s well that ends well.
2. Mijn persoonlijk mening verwoorden over “de sitauwaasche”. (“De sitauwaasche” is trouwens een term die wij vroeger frequent gebruikten, maar ik weet langs geen kanten meer in welke context. Ik weet wel nog dat het grappig was. Klijn? Help?).
3. Les geven, les geven, les geven