Month: January 2006

Ja!

Bill Hicks.

Bill Hicks was een bijzonder grappig man. Begin deze week een paar stukken uit een DVD van hem gezien en ongelooflijk gelachen. Ter uwer entertainment: een paar citaten. Zo valt er toch nog iets te lachen op Kerygma.

I’m so sick of arming the world, then sending troops over to destroy the fucking arms, you know what I mean? We keep arming these little countries, then we go and blow the shit out of them. We’re like the bullies of the world, y’know. We’re like Jack Palance in the movie Shane, throwing the pistol at the sheepherder’s feet.

“Pick it up.”

“I don’t wanna pick it up, Mister, you’ll shoot me.”

“Pick up the gun.”

“Mister, I don’t want no trouble. I just came downtown here to get some hard rock candy for my kids, some gingham for my wife. I don’t even know what gingham is, but she goes through about ten rolls a week of that stuff. I ain’t looking for no trouble, Mister.”

“Pick up the gun.”

(He picks it up. Three shots ring out.)

“You all saw him – he had a gun.”

**************

Ever noticed that people who believe in Creationism look really unevolved?

**************
A lot of Christians wear crosses around their necks. Do you think when Jesus comes back he ever wants to see a fuckin’ cross? It’s kind of like going up to Jackie Onassis with a rifle pendant on.
(…)
When Jesus comes back to earth the last thing he wants to see is a cross.

Neen!

Niets verdacht aan.

En er zijn zo van die dagen dat het zo lijkt tegen te zitten dat het haast vertrouwd begint aan te voelen, al die kloterij.

[oh. trouwens. Rookvrij: 309 uur. Ik geef echter geen garanties voor de komende uren.]

Van een ander

Alles van waarde is weerloos.

In kader van gedichtendag (ja, dat is vandaag) krijgt u het gedicht waaruit de regel hier bovenaan dit weblog komt. Het is graag gedaan.

De zeer oude zingt:
er is niet meer bij weinig
noch is er minder
nog is onzeker wat er was
wat wordt wordt willoos
eerst als het is is het ernst
het herinnert zich heilloos
en blijft ijlings

alles van waarde is weerloos
wordt van aanraakbaarheid rijk
en aan alles gelijk

als het hart van de tijd
als het hart van de tijd

-Lucebert-

vriendjes

Scheiding van werk en privé.

Als u zich in het verleden al heeft afgevraagd of ik een andere hoed draag bij Gentblogt dan hier op Kerygma, bij deze krijgt u uw antwoord.

Ik heb vanmiddag op Gentblogt een artikel gepost over de comedy-zone, waar ik onder andere Lief voorstel aan het …ahum…Gentse publiek. En wel alsvolgt:

De eerste try-out is voor de rekening van Henk Rijckaert en luistert naar de naam \”Loebas\”. Henk begon zijn podiumleven als improvisator bij de BIL en de Lunatics en startte een aantal jaar geleden met soloprojecten. Na \”De Duif\” (finale Humorologie) en \”Het Vergrootglas\” (publieks- én persoonlijkheidsprijs Humorologie) schrijft Rijckaert nu voor het eerst aan een avondvullende voorstelling, waarvan u een stukje te zien krijgt in de Minard. Loebas wordt een voorstelling over honden en kinderen. Of zo u wil: huisdieren allerhande.

(volledig artikel hier.)

Neutraal, niet? Ziet u wel dat ik professioneel kan zijn als het nodig is? Hier op mijn eigen weblog veeg ik daar natuurlijk vierkant mijn voeten aan, aan objectiviteit en al die zever.

Bij deze: de nieuwe voorstelling van Lief is nog niet af, maar is nu al bijzonder grappig. Dat komt omdat lief bijzonder grappig *is*.
“Loebas”, zo heet het en tegen september zal het avondvullend zijn. Lief springt, zingt, danst(!) en vertelt vooral veel lollige dingen in deze show. Volgende vrijdag, 3 februari, is er een try-out in de Minard.
U weet wat u te doen staat.

Zo. Dat hebben we ook alweer gehad.

(Comedy Zonesgewijs en om op de weg der subjectiviteit verder te ploeteren, kan ik u Han Coucke en Gunter Lamoot zeer erg aanraden. De zaterdag, die cover contest, zal denk ik ook de moeite zijn.)

Ja!

De Kempen – disclaimer.

Even ter info, want misschien was het niet duidelijk:
– Ik ken *niemand* uit de Kempen, dus ik zou begod niet weten hoe die mensen zijn.
– Ook al zou ik iemand kennen uit de Kempen, dan nog zou die in mijn ogen niet de maatstaaf zijn voor *alle* mensen uit de Kempen.
– De dames die door onze kleedkamer huppelden waren bijzonder schaars gekleed. En zeer jong om zo weinig aan te hebben.
– De toon van de meneer waarover ik het had was echt wel “om-te-lachen”
– Ik vond het heel erg om te lachen, daarom dat ik het vertelde.
– Ik ben zelf naar ‘t school geweest in Eeklo, en daar zullen we best geen verhalen over beginnen vertellen.

Voor mensen zich aangevallen voelen en al.
Humor en van die dingen.