Tot voor een jaar geleden had ik pricipiële bezwaren tegen de soldenperiode. Veel volk is zo niet mijn ding en bovendien moet je tijdens de solden echt wel zoeken naar wat nog overblijft van de leuke kleren. Tijdens de soldenperiode was de stad dan ook te vermijden terrein en ik wachtte rustig de nieuwe collectie af. Dan deed ik mijn inkopen als alle mooie nieuwe dingen net in de winkel lagen. Leuk was dat.

Eigenlijk komt het er gewoon op neer dat ik toen veel meer geld had dan nu. Ik was toen nog niet aan het sparen voor een eventueel huis. En als ITer bij een multinational verdien je nu eenmaal een smak meer dan in het onderwijs. Dus kocht ik dure merkkledij en designer-jeans zonder korting. In immense hoeveelheden dan nog. En met mijn nieuwe kleren ging ik toen uit eten naar dure restaurants en trakteerde ik ‘s avonds het halve café met Rum-cola en Caipirinha’s.

De tijden zijn veranderd. Ik ben nog steeds een luxe-mens hoor, daar niet van. Beauty-farms, de Gentse horeca en de lokale boetieks hebben nog steeds een goede klant aan mij. Maar dat huis zal zichzelf niet betalen, dus ik probeer mezelf een beetje onder controle te houden. Stap af en toe de H&M binnen. Of de WE, of de Zara. Doe niet al mijn inkopen meer in De Aula en De Vis.

En ik ga dus naar de solden, straks. Want: joepie, het zijn solden! Cheap clothes in massive quantities. whiiiiii.

Kijk. Dit is zowat ons grootste twistpunt geweest hier ten huize, de afgelopen weken.

Nog een geluk dat ik een brave ben, of er lag hier al lang een kersthert te bleiten bij het grof huisvuil.

De helft van de cadeautjes wordt bij ons met kerst gegeven, de andere helft met nieuwjaar. Vandaag kan ik dus een lijst geven van alle, dit jaar toch wel zeer geslaagde, presentjes. En aan iedereen: een heel grote dankuwel.

Van lief kwam kreeg ik het boek van La Fille d’O, met bijhorende aankoopbon voor de lingerie in kwestie. Murielle Scherre, aka La Fille, heeft in een ver verleden in mijn klas gezeten bij de nonnekes en was voorwaar een fijne madam. Ik ben haar ondertussen al ruim twaalf jaar helemaal uit het oog verloren, maar ik wilde dus wel graag haar boek hebben.
De mama en de papa zorgen voor de vervanging van de oude computer die de laatste maanden al heel wat gevloek heeft gezorgd hier ten huize: ik mag zowaar een nieuwe laptop kiezen.
Verder ook nog van mams en paps een mooie centure en een mega-fles heerlijk parfum.
Van de schoonouders kreeg ik een wafelijzer-croqueijzer-tafelgrill-in-één, een kooktoestel dat al lang heel hoog op mijn verlanglijst stond.
Van de schoonzus en -broer een mooi en groot kussen uit a.puur.a. Bijzonder geschikt voor mijn geliefde hangen-voor-de-lichtbak.

Verder ook:
– een heleboel centjes
– een ontbijtbon voor Pain Perdu
– een bon van de directeurswoning
– een fnacbon
– een fotoboek over 60s advertising
– Leve Mij van Johan Anthierens.

Zowaar een mooi begin van een fijn jaar, ja.

– ik heb zeer veel leuke cadeautjes gekregen, de laatste week.
– van champagne word je aangenaam beschonken.
– wij westerlingen eten te veel op zo’n dagen.
– vuurwerk is very cool om te bekijken vanop een dakterras.
– de leukste feestjes zijn eenvoudig qua samenstelling: goede vrienden en leuke muziek.
– ik ga niet meer met hetzelfde gemak uit tot de ochtend als een paar jaar geleden.
– Geert Hoste (nu op de lichtbak!) is een nitwit die bovendien niet grappig is. Haal die man van mijn scherm en geef mij Neveneffecten. Nu!