Alles van waarde is weerloos
Awel. Ik had wel verwacht dat ik me goed ging amuseren op de blogribben. En dat was ook zo, two thumbs up daar.
Wat ik niet verwacht had was dat we maar om zeven uur in ons bed zouden zitten.
En dat we gingen dansen.
En dat het zo wijs ging zijn.
En dat ik een niet-meerderjarige ging leren slowen.
Conclusie: het was wijs en ik kijk al uit naar de volgende editie. Maar niet vandaag, want ik ben nog een beetje moe nu.
Hij breekt alle records deze week: twee posts op 4 dagen. Nice going, baby.
En allebei zelf van html gedaan en al.
Vanochtend heb ik voor het eerst in vier jaar niet onmiddellijk na het ontwaken een Marlboro opgestoken.
Ik heb eerst ontbeten. En met Lief zitten babbelen aan de ontbijttafel. En dan zelfs nog afgeruimd.
Mijn eerste sigaret was ruim een uur na het opstaan. Ik ben zowaar een beetje trots op mezelf voor deze kleine overwinning.
Vannacht heb ik gedroomd van botjes. Mooie nieuwe zwarte botjes. halfhoge met een kleine hak. een beetje losjes rond de kuit. Ik weet nu hoe ze eruitzien en ik ga ze nu zoeken in de stad.
Wish me luck.
(speciaal voor meneer klijn: botjes, botjes, botjes, botjes.)
Update: mijn botjes worden blijkbaar nog niet gemaakt. Fukkin mode-ontwerpers. tssjjj. Twee paar gevonden die ietwat in de richting gingen en waar ik me tevreden mee kon stellen. Paar 1 was echter enkel beschikbaar in 37 (te klein) of in het paars (Paarse botten op mijn roze rok? Dat zou net iets te veel van het goede zijn). Paar 2 was van Prada en kostte 545 euri. In solden. En dat was een beetje overdreven, vond ik.
Om mezelf te troosten beetje nieuwe halskettingen gekocht. Vanavond hier te bewonderen…
Ik hou niet van half werk. En ik ben graag goed voorbereid. Vandaar dat ik vanavond een bezoekje aan de huisarts heb gebracht om hem mede te delen dat ik volgende week stop met roken en hem te vragen of hij enige hulp aan te bieden had.
En dat had ie. In de vorm van een lange monoloog over de dingen die ik de eerste dagen zou ervaren. Over wat er met mijn lichaam zou gebeuren en wanneer mijn smaak enzo zou verscherpen.
Hij heeft mijn bloeddruk genomen en die is dik ok. Hij heeft me gewogen en ook daarover mag ik tevreden zijn. Hij heeft me geboden om te proberen maximum 3 kg te verzwaren. Want dat kan geen kwaad, en dat krijgen we er later wel weer af, zo sprak hij wijs.
Hij heeft me een famauze peptalk gegeven en een aantal tips. En hij heeft me pillekes voorgeschreven. Zyban, zo heet dat spul, en het zou me moeten helpen om vanaf volgende week van de sigaretten af te blijven, zonder al te grote problemen.
Waarom ik dit vertel? Omdat er de komende weken hier waarschijnlijk heel wat zal verschijnen over mijn stop-poging. Ik weet nl. uit vorige ervaringen dat dit zowat mijn hele leven beheerst, de eerste dagen. Ik heb er speciaal een nieuwe categorie voor gemaakt en zal alles dus in De Stop zetten. Wie mijn gezaag niet wil horen, kan posts van die categorie meteen wegklikken.