Omdat Lien ernaar vraagt in de commentaren, een stand van zaken over het stop-project.

In cijfers
– Ik heb nog steeds niet gerookt, wat betekent dat ik nu mijn derde rookvrije week inga. In totaal ben ik vandaag bijna 17 dagen gestopt, of 390 uur om precies te zijn.
– In de dik twee weken volledige stop en de week halve stop (u weet wel, die eerste Zyban-week, toen ik maar vijf peuken per dag meer rookte) heb ik in totaal 28 pakjes Marlboro niet geconsumeerd. Goed voor zo’n 560 sigaretten.
– Dit alles betekent een besparing van 112 euri. En dan heb ik nog niet ingecalculeerd dat ik uitgaan momenteel een beetje vermijd en liever niet op café ga: ook al een besparing op zich.

In fysieke effecten
– De eerste drie dagen heb ik, zoals ik al eerder zei, bijzonder slecht geslapen. Badend in het zweet wakker worden van nachtmerries en onrustig liggen woelen. Het is me niet duidelijk of dit ligt aan de dubbele Zyban-dosis die ik toen net nam, of aan het nicotine-tekort. Dit effect is ondertussen verdwenen en ik slaap weer als een roos.
– Ik heb nog steeds last van dat vuile hoestje, maar oook dat is al iets beter. Sinds dit weekend, eigenlijk.
– Ik ben niet fitter geworden. Ik heb niet meer energie. Ik voel me niet gezonder. Maar daarvoor ben ik ook niet gestopt: ik heb het niet zo voor gezond en al.
– Ik ruik wel veel scherper, sinds een week. Ongeveer dagelijks zeg ik iets als “het ruikt hier naar pannekoeken/putjesgeur/gras/…” en antwoordt lief:”Ik ruik da niet ze”.
– Ik vind *niet* dat sigaretten op zich stinken. Integendeel. Ik vind *wel* dat mijn kleren vies ruiken als ik op café heb gezeten. In die mate dat ik er misselijk van word als ik thuiskom. Ik denk dat ik nog aan die geur moet wennen, ofzo.
– Ik ben nog niet zwaarder geworden. Ik snoep niet meer dan normaal.
– Als ik op café ga, heb ik de neiging om meer te drinken dan toen ik nog rookte. Waarschijnlijk is dat een compensatie (“dan mag ik tenminste nog iets…”), of een alternatieve manier van ontspannen. Dat is een werkpuntje voor volgende maand, dat terugschroeven. 1 ding tegelijk.

In emotionele effecten
– De eerste week na mijn stoppen, had ik het gevoel dat mijn leven een razende trein was die niet tot stilstand kwam. Ik vind ontspannen nu al iets makkelijker, maar het gaat nog steeds niet vanzelf.
– Ik merk dat ik nog steeds sneller geïrriteerd ben dan toen ik nog rookte. Wat mij waarschijnlijk *nog* moeilijker maakt om mee samen te leven dan normaal.
– Als ik veel stress heb en zeer moe ben(zoals donderdagavond en vrijdag) dan ben ik bijzonder huilerig. Normaal gezien ben ik nochtans geen bleiterken. Nu dus wel.
– Over het algemeen ben ik neerslachtig en verdrietig. Dat gevoel houdt nu ongeveer anderhalve week aan.
– Ik heb bij momenten last van jaloezie en van een lichte haat tegenover mensen die wel mogen roken van zichzelf.
– Ik kan dus niet zeggen dat ik gelukkig ben dat ik gestopt ben met roken. Au contraire.

In hulpmiddeltjes
– Een dubbele dosis Zyban is niet nodig voor mij: ik heb het niet moeilijker met 1 pil per dag dan met 2. Met 2 pillen slaap ik moeilijker. Ik neem er dus de laatste tijd over het algemeen eentje ‘s ochtends en enkel als het echt nodig is een tweede in de vooravond.
– Zoethout heeft vorige week een paar moelijke dagen helpen overbruggen, maar nu ben ik daar ook spontaan mee opgehouden.

Algemene conclusie.

Al bij al gaat het wel, dat stoppen. Maar om eerlijk te zijn is het moeilijker dan ik dacht. Ik zie er meer van af dan verwacht, vooral dan in effecten die ik niet had verwacht (zoals dat verdrietig zijn). De effecten die ik wel had verwacht (zenuwen, stress), die zijn dan weer veel minder.