Er zat een schorpioen op onze kamer vannacht.
Mijn held heeft er vakkundig zijn bergbottien op geplaceerd. Ha!

Landgenoten,

Ik schrijf u vanaf de rand van een heuse laguna, in een piepkleine oase temidden van een echte woestijn. De zon schijnt, ons hostel heeft een zwembad en minder luie mensen doen van sandboarding hier op de duinen. Ik lees boekjes aan de rand van het zwembad, slaap uit en drink vers fruitsap in mijn ligzetel.

Het gaat goed met ons, dus. Te goed om onze tijd te verprutsen op het grote web.

Tot volgende week, in Belgica.

– Een douche na vier dagen stappen is een absolute topper op de gelukschaal van i.
– Slapen in een tent op een archeologische site is een wonderlijke ervaring.
– Ook al schijnt de zon, op 4400 m kan het vreselijk koud zijn
– De Andes, dat is pas een bergketen. Alpen, my funky ass.
– De Macchu Picchu is pokkeduur en supertoeristisch, maar iedere cent en ergernis meer dan waard: de Inca’s waren ferme mannen.
– Hotsprings zijn very very naiz voor stramme spieren.
– Hoewel ik fysiek niet in staat ben om acht uur te wandelen in de bergen, op grote hoogte en heel steil omhoog (ademhalingsproblemen, pijnlijke voeten, doodmoe,…), heb ik het toch gedaan. Puur uit koppigheid.
– Ik voelde me achteraf wel bijzonder slecht, maar heb de volgende dag nog eens hetzelfde gedaan. Alweer uit koppigheid. En om te bewijzen dat ik geen janet ben.
– Lief had trouwens dezelfde verbeten houding, de laatste dagen. Dat kan nog spannend worden.

Ruim een weeek in Zuid-Amerika ondertussen, en we worden dat al goed gewoon. Momenteel zitten we in Cusco, nadat we gisteren een hele dag met een toeristenbus hebben meegereden. Van historische site naar tempel naar kerk. Een uitstekende manier om veel te zien, maar we waren het erover eens dat het niet voor alle dagen zou zijn, dat georganiseerde reizen.

Cusco, een bijzonder mooie en aangename stad, die bovendien zeer geschikt is voor ons plan voor gisteren en vandaag…uitrusten en nietsdoen. De voorbije 24 h hebben we op terrasjes gezeten, rondgehangen in de stad, een douche genomen – het eerste warm water in 3 dagen-, lekker gegeten en op cafe gezeten. We zijn in volle voorbereiding van onze grote expeditie in de bergen rond Cusco, de komende vier dagen. Er zal flink gestapt worden, geslapen in tenten op 4000m hoogte en natuurlijk eindigt deze tocht in MP. Het beloven weer kodak-momenten te worden…

in tegenstelling tot de verwachtingen van sommigen, gaat het naar behoren met mijn conditie en mijn stap-capaciteiten. De pillen om rode bloedcellen aan te maken en de coca kunnen er ook voor iets tussenzitten, maar toch: ik sta mijn mannetje…