… doet ze het wel, natuurlijk.
Hoewel ik even geleden na het incident had besloten niet meer te meta-bloggen (ja, zo heet dat dan), wordt de drang nu net iets te groot. Er is vandaag blijkbaar weer eens heel wat aan het handje in de grote verzameling ego’s die de Vlaamse Blogosfeer toch wel is. Met stijgende verbazing lees ik mijn RSS en het jeukt om ook mijn in deze ongetwijfeld onmisbare licht over deze blogstormpjes te laten schijnen. Haha! Iedereen een mening!
Ik doe er wel twee in één keer, kwestie dat we er geen twee posts aan verspillen…
1. De zaak Huugske.
Ik vind als je iemand niet op je blog wilt in de commentaren, je dat mag zeggen en dat dat moet gerespecteerd worden. Het pesten van mensen, in hun eigen bloghuis, is laag bij de grond en getuigt van een niet zo rijkelijk gevuld leven en een hoop opgekropte frustraties. Ik weet bijvoorbeeld dat ik geen tijd zou hebben om mij daar mee bezig te houden. Maar ik ben dan ook niet verkozen voor vier jaar, ik moet zoals de meeste mensen iedere dag bewijzen dat ik mijn werk goed doe.
Michel heeft dus wat mij betreft groot gelijk. Luister naar die mens, dat is nen slimmen.
En daarbij: Huug is begot een life-blogger die voor zijn plezier een weblog heeft. Dat iemand hem dat plezier afneemt: foei, foei, driewerf foei.
Advies aan de pestkop: get a life.
Advies aan Huug: start blogging again, baby. Je hebt mij een paar maand opgedragen niet te plooien, volg nu maar je eigen advies op. Allez hop, achter dat toetsenbord.
2. De zaak Antwerpenblogt.
Pietel, die schreef daar iets over. En wij schreven daar allemaal commentaren op. En toen was Zonder Zever wreed kwaad, blijkbaar.
Wel, als je een project start, dan wordt daar over geschreven. Er was ooit een wijs man die zei: “there’s nothing worse than being talked about and that’s not being talked about”, en dat is juist: alle publiciteit, goed of slecht, is publiciteit.
Bovendien: [spreekwoord mode]hoge bomen vangen veel wind en de soep wordt nooit zo heet gedronken als ze geschonken wordt. [/spreekwoord mode].
Ter illustratie citeer ik even een paar dingen die verschenen zijn op de dag dat Gent.blogt gelanceerd werd (jaja, heren blogdino’s, u mag nu al glimlachen).
Dit is geen Gents weblog. Ceci n’est pas une pipe. Gent krijgt eerste stadsblog Excuse me? Een aantal Einzelgangers besluit stiekem een logje op te richten dat op een mediageile manier veel te snel naar buiten wordt gebracht (o.a. te merken aan de uitwerking van de interface), voorzien van een volledig afgesloten en megalomaan copyright statement. Weliswaar zonder verdere intentieverklaring, en zonder overleg met (het gros van de) andere bloggende Gentenaars.
Een duidelijke trend inderdaad: ik kan me inbeelden dat mensen zich blind staren op bijvoorbeeld volgende vragen:
* “gent blogt”?! Vanwaar de mateloze arrogantie om een paar mensen bijeen te schrapen en dat “gent” te noemen dat aan het bloggen zou zijn? ik zie daar niet veel meer dan een stapeltje arty farty mensen die elkaar van den uitgang kennen
* gent blogt? De helft van die gasten zijn “aangespoeld” of westvlamingen begod!
* gent blogt? De meerderheid van die gasten heeft ofwel helemaal geen, ofwel och here nog maar een paar maand een weblog!
* “eerste stadsblog”? Om een stadsblog te zijn, zou het toch wel ergens iets officieels moeten zijn toch? nee? wacht, ik ga een paar collega’s uit Brugge bijeen rapen en meteen het “eerste vlaamse blog” uit de grond stampen!
* eerste stadsblog? Als Steven Noels er ruim vroeger was, met een bovendien arguably technisch superieure oplossing?…en achterliggend natuurlijk (uiteraard!) vragen zoals:
* jamaar waarom doen ze niet mee aan het vlaamse supermegablog? dà t ging toch het officiële grote collaboratiefestijn zijn?
* De Standaard?! huh!? waarom krijgen zij een bericht in de De Standaard, voor iets dat noch per se gents is, noch per se een gents stadsblog, noch van (voor het grootste deel) “echte” bloggers uitgaat, noch georganiseerd is, noch eigenlijk echte inhoud of plannen of perspectieven kan voorleggen?
* en godverdorie! ik ben al jà à à à à ren een Gentse blogger, en ik ben niet gecontacteerd_wat zeg ik? ik heb zelfs niet één e-mailtje gekregen! passop, niet dat ik mij gepasseerd voel of zo hé, maar, eum, ik voel ij toch wel een beetje gepasseerd
Zowel Michel als Bruno zijn ondertussen medewerkers van Gent.blogt en zijn ook in real life kameraden geworden.
U ziet het, het kan verkeren.
NB: wel blij te horen dat Nicodemus wel degelijk de blonde god is die ik altijd achter zijn eskimokaka-identiteit vermoedde. Olé!