Vannacht een mailtje in de inbox van de maatjes-op- avontuur:

Het is zo ver. We zitten in Bolivie. Het land waar enkele jaren geleden een zekere Padre Beki furore maakte als ‘s werelds beste lamabr.

Die eerste zin is al genoeg om me helemaal te laten wegdromen naar Bolivië, waar ik nu precies twee jaar geleden zelf geweest ben. En het maakt me stikjaloers.
Aan de andere kant kan ik u, waarde lezer, nu ook lastigvallen met mijn eigen reisherinneringen, ter aanvulling van de verhaaltjes van j&m.

Na Mendoza in Argentinië zijn we naar Santiago in Chili gebust. Aldaar hebben we salvador en karolina (die we in BSAS ontmoet hebben) terug gezien voor – u raad het al- een echte chileense bbc. was dik in orde maar hebben bij gevolg niet veel van de stas gezien. laat thuis, veel bier en pisco (nationale drank van C) , lang slapen ,…. Het is wel een mooie stad maar enorm veel smog!
Dinsdag hebben we dan de vlieger genomen en momenteel bevinden we ons dus in
Santa Cruz, Bolivie.

Aargh. Santa Cruz. Wij zijn daar toen ook onze tour de Bolivia begonnen en werden er met open armen ontvangen door Laura en Christiaan, familie van een kameraad hier uit Gent. De dag van onze aankomst was er net carnaval in Santa Cruz en we zijn toen onze trip gestart met twee dagen feest, barbecue en waterspelletjes in gezelschap van Christiaan en zijn vrienden. *zucht*
Santa cruz ligt aan de rand van het amazone -gebied, dat wij toen niet hebben bezocht wegens te weinig tijd: Bolivië is zo groot dat je keuzes moet maken als je maar drie weken tijd hebt, en wij hebben het hoogland gekozen (De Andes!). J&M en hebben natuurlijk alle tijd, dus:

Niet voor lang meer want morgen gaan we naar Guayara Merin,het amazone gebied in het hoge noorden van B.

*zucht*

Voor de rest valt het weer hier neer dan mee: tussen 30 en 40 graden en een luchtvochtigheid die iets te hoog ligt als je het mij (john) vraagt. Tkan er alleen maar op betere in de jungle…

*zucht*

Waar wij honden als huisdier nemen zitten we hier in het hostel met 2 toecans en 1 papegaai als huisdier in den hof. tis ne keer iets anders. Gelukkig eet men hier ook iets meer fruit. goed voor de darmen.
We gaan in Guayara met de boot den jungle in voor een paar dagen tot een week of twee, ge zult dus ons meilkes moeten missen maar ge moogt er gerust in zijn dat met al die jesusbeeldekes en mariatjes alles wel vlotjes zal verlopen.